Dergimiz, yol'daki ilk adımını atmaya hazırlanıyor...
Bu da ilk sayının kapağı...
Ve mevzu şu:
Yol’un yolcuya verdiği azık ile yola
koyuluyoruz dedik.
“Edebiyata yeni bir soluk getireceğiz” gibi iddialı
cümlelerin arkasında durmadan ve kendi halinde…
Yaralarımızı, derdimizi ve hayatın
içinde ne varsa insana dokunan bunları yokuş yol'a sürmek ve gidilen yol’da
hal’e bir çare bulmak için…
Birilerine dert olmak değil, kendi
derdinde olmak için…
Tam da bunun için en büyük derdimiz, sözün namusunu
korumak olsun istedik.
Yaşamak, yaşamı kaybetmektir.
Yaşamı,
haysiyetli bir şekilde kaybetmeye yazdıralım kendimizi istedik.
Yola çıktık.
Beklentilerimiz ile karşılaştıklarımız birbirine uymadığı çoğu zaman.
Ummadığımız eller, ellerimize uzandı. Umduklarımız en çok şaşırttı bizi,
şükrettik.
Evet, bir hevesten daha fazlasıydı
çıkılan yol.
Bir nefes alma bahanesi belki…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder